همانطور که در مقاله قسمت اول گفتیم در این دسته از مقالات میخواهیم در مورد نشانهها و علائمی صحبت کنیم که بتوانید روابط ناسالم و نافرجام را بهتر شناسایی کنید. در دورانی که روابط شکست خورده بسیار است، این سری از مقالات ارتباط سبز بسیار به یاری شما خواهند آمد، تا نه تنها در وقت خود صرفه جویی زیادی کنید بلکه از دام روابط ناسالم، آگاهی مناسبی پیدا کنید.
قسمت دوم: وقتیکه یکطرف بهجای توجه کردن به «ما» فقط روی «من» متمرکز میشود
افراد ناسالم خودمحورند، درحالیکه افراد سالم رابطه محورند. و این اولویت، به شکل همدلی که رفتاری بسیار مهم است نشان داده میشود:
یک رابطه واقعی عبارت است از یک نوع مراقبت و همدلی دونفره که باید بین هر دو طرف رابطه در جریان باشد. در یک ارتباط متقابل، هر دو نفر معمولاً زندگی، عشق، شادیها و غمهایشان را وارد رابطه میکنند و هر یک اثر عمیقی در زندگی طرف مقابل دارند. اگرچه هر یک نیازهای خود را به همراه میآورد، علاقهای عمیق به زندگی شخص دیگر نیز دارد.
همدلی در یک رابطه چیست؟
در یک رابطه سالم، همدلی نقش بسیار مهمی دارد. ما درواقع، وارد «ذهن» طرف مقابلمان میشویم و تلاش میکنیم بفهمیم او چگونه احساس میکند، به چه چیزهایی معتقد است و چگونه میاندیشد. همدلی یعنی پا جای پای فرد دیگری گذاشتن (بدون قضاوت کردن درباره او) برای درک رنجها و سختیهایی که در طول زندگی سبب شده او تبدیل به فردی شود که جلوی ما ایستاده است.
همدلی کار سادهای نیست. شما باید از خیلی از نیازها و اعتقاداتتان در رابطه بگذرید تا بتوانید وارد دنیای طرف مقابل شوید، اگرچه فقط برای مدتی کوتاه. به یاد داشته باشید که نمیتوانیم همیشه در وضعیت «همدلی» باقی بمانیم، زیرا ممکن است از خودمان دور شویم. همدلی عامل سلامتی و طبیعی بودن رابطه میشود.
«همیشه با دیگران آنطور رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود.» این جمله تأثیرگذاری است. زیرا نیازمندی ما را خودخواهی نمیداند و محکوم نمیکند، بلکه آن را نقطه شروعی برای یادگیری دوست داشتن میداند. بهعبارتدیگر منظور این است که:
«دیدهاید که چگونه ناراحت هستید؟ دیگران هم ممکن است دچار این حالت شوند. میدانید که دوست داشته شدن و درک شدن از سوی دیگران میتواند چطور این ناراحتی را از بین ببرد؟ این کار به دیگران هم کمک میکند. به آنها چیزی بدهید که خود شما هم به آن نیاز دارید.»
اگر در مورد نیازهایمان با افراد سالم صحبت کنیم و آنها هم نیازهایشان را با در میان بگذارند، در رابطه عشق جاری میشود.
افراد سالم در روابط سالم بر مبنای همدلی عمل میکنند
همدلی به عمل کردن میانجامد. خدا ما را چنان آفریده است که با مشاهده درد و رنج دیگران، میل به کمک داریم. ما ساعتهای زیادی را صرف گوش دادن به مسائل طرف مقابل میکنیم. نه به علت اینکه محبت او را جلب کنیم، بلکه او نیاز دارد که درکش کنیم. ما به این دلیل که کمک به دیگران احساس خوبی به ما میدهد، این کار را انجام نمیدهیم، بلکه به خاطر کسی که به کمک ما نیاز دارد، دست به عمل میزنیم.
نکته مهم: اگر میخواهید سالم بودن طرف مقابلتان را در یک رابطه بررسی کنید، این سؤال را از خودتان بپرسید:
آیا این شخص به خاطر خودش این رابطه را میخواهد یا به خاطر ما؟ شما میتوانید در رابطهتان، دنبال برطرف کردن مشکلات شخصیتان باشید. این موضوع اشکالی ندارد، اما به یاد داشته باشید که بودن در یک رابطه، فقط برای حل مشکلات شخصی، کار درستی نیست.
مراقب این نشانههای خطر باشید:
- زمانی که او کاری برایم انجام میدهد، به این دلیل است که بعدها میخواهد من هم کاری برایش انجام دهم.
- او هیچوقت سراغ من نمیآید، مگر اینکه نیازی داشته باشد.
- من احساس میکنم که یک آینه هستم، انگار کار من فقط گوش دادن و تأیید کردن حرفهای اوست.
- من همیشه در حال هزینه کردن، وقت گذاشتن و برطرف کردن نیازهای او هستم.
- زمانی که نوبت به حل مشکلات من میرسد، او کاملاً سطحی برخورد میکند و سراغ مسائل خودش میرود.
- در مشکلات معمولاً یکی «دهنده» مطلق و دیگری «گیرنده» مطلق است.
به یاد داشته باشید که: عشق همواره در پی خیر دیگران است، نه منفعتطلبی. زمانی که میخواهید رابطه خود را ارزیابی کنید، دنبال افرادی بگردید که علاقهای واقعی به خوشبختی شما داشته باشند و این علاقه را در عمل نیز به شما نشان میدهند.